Ikony Wielkiej Brytanii #10 Red telephone boxes

Kiedyś były kolejnym krokiem naprzód w dziedzinie telekomunikacji. Dziś, w dobie telefonii komórkowej, powoli przechodzą do przeszłości stając się jedną z wielu atrakcji turystycznych. Są na stałe wpisane w krajobraz wysp brytyjskich. Stoją na ulicach i placach większych miast i miasteczek. Stały się symbolem postępu brytyjskiej myśli technicznej wciąż, mimo upływu lat, gotowe służyć ludziom. Co to takiego? Charakterystyczne czerwone budki telefoniczne.

Słynne czerwone budki telefoniczne zostały zaprojektowane przez sir Gilesa Gilberta Scotta (1880 – 1960) –  zwycięzcę konkursu organizowanego przez brytyjski Urząd Pocztowy w 1924 roku.  Pierwszy model żeliwnej budki został nazwany K2. W 1926 roku pierwsze budki K2 pojawiły się na ulicach Londynu. Były używane wyłącznie w stolicy, a jedynie kilka z nich stało gdzie indziej. Budka K2 jest imponującą i robiącą wrażenie ważącą ponad angielską tonę konstrukcją. Na górze, ze wszystkich czterech stron znajduje się herb króla Jerzego V utworzony z serii otworów mających zapewniać wentylację.  Wyprodukowano około 1500 modeli z czego do dziś zachowało się jedynie kilka.

Budki K2 miały jedną wadę. Były zbyt duże i za drogie aby mogły być używane w całym kraju dlatego też Urząd Pocztowy, odpowiedzialny za publiczne budki telefoniczne, zdecydował się zaniechać produkcji K2 na rzecz innych projektów. W 1935 roku, z okazji Jubileuszu dwudziestopięciolecia panowania Króla Jerzego V, Urząd Pocztowy zlecił Scottowi zaprojektowanie nowej budki telefonicznej. Nowy model otrzymał nazwę K6. Jest też znany z nazwy „K6 Jubile Kiosk”. K6 jest podobny do K2 i podobie jak jego poprzednik również wykonany został z żeliwa i pomalowany na czerwono. Jest jednak o 25% lżejszy niż K2. Pod koniec lat trzydziestych w całym kraju funkcjonowało 20 tysięcy budek telefonicznych w wersji K6.

W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych publiczne budki telefoniczne musiały zmierzyć się z aktami wandalizmu i różnymi uszkodzeniami wymagającymi naprawy. Problemy te bardzo szybko doprowadziły do upadku słynnych czerwonych budek telefonicznych. W 1985 roku dopiero co zprywatyzowana firma BT (British Telecom) ogłosiła daleko idące zmiany mające poprawić ochronę przed wandalizmem. W rezultacie tych zapowiedzi wiele modeli K6 został usuniętych z ulic i sprzedanych. Na szczęście około 2000 czerwonych K6 zostało wpisanych na tzw „ Listed Buildings” czyli listę zabytków i pozostało na swoich miejscach.

Marcin
Przedstawiciel młodej emigracji jednak nie w UK a... na Islandii! Wielka Brytania leży jednak w kręgu jego zainteresowań zwłaszcza wszelkie aspekty kulturalne i historyczne. Autor cyklu "Ikony Wielkiej Brytanii".

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*